Zez fizjologiczny u niemowląt – kiedy powinien minąć?

Zez u noworodków jest bardzo częstym zjawiskiem i nie powinien być powodem do niepokoju rodziców. Wynika to głównie z faktu, że mięśnie odpowiedzialne za koordynację gałek ocznych są u tak małych dzieci dość słabe. Wraz z ich rozwojem problem ten powinien minąć. Dowiedz się jednak, kiedy zez u noworodka powinien skłonić do niezwłocznej wizyty u specjalisty.

Czym jest zez u niemowląt?

Zez to nieprawidłowe ustawienie gałek ocznych. Uciekają one w kierunku nosa lub skroni, przez co zaburzona jest prawidłowa oś widzenia. Oczy dziecka z zezem są ułożone niesymetrycznie, a także poruszają się nierównomiernie. O ile początkowo schorzenie to nie sprawia niemowlętom większych problemów w normalnym funkcjonowaniu, tak jeśli zez fizjologiczny nie mija samoistnie, powinien być powodem do niepokoju. Może bowiem powodować problemy z widzeniem oraz ostrością wzroku.

Jak sprawdzić, czy dziecko ma zeza?

Rodzice noworodków powinni obserwować przede wszystkim to, w jaki sposób ich pociecha rozgląda się dookoła. Warto sprawdzić, czy dziecko układa oczy równomiernie i porusza nimi symetrycznie, a także czy jednak z gałek nie zbacza zbyt mocno z kierunku nosa lub skroni. Niepokojącym objawem powinno być także mrużenie oczu oraz przekrzywianie główki podczas obserwacji otoczenia. Symptomy te mogą oznaczać, że dziecko ma zeza. W takie sytuacji niezbędne jest regularne kontrolowanie stanu wzroku, aby ocenić, czy zez fizjologiczny minął samoistnie.

Najczęstsze przyczyny zeza

Zez to naturalne zjawisko u niemowląt, dlatego jego wykrycie nie musi od razu oznaczać konieczności wdrożenia leczenia. Nie powinien on jednak trwać dłużej niż 6 miesięcy. Jeśli po tym czasie objawy nie mijają, może to oznaczać, że nie jest to zez fizjologiczny i konieczne jest skonsultowanie się ze specjalistą, jakim jest dziecięcy okulista w Jeleniej Górze,  w Centrum Medycznym Zabobrze.

Przyczyn zeza może być bardzo wiele. Do najczęstszych zalicza się przede wszystkim:

  • różnego rodzaju urazy oczu,
  • wady wrodzone,
  • stany zapalne,
  • nieprawidłowa budowa oczodołu.

Zez może być chorobą dziedziną, dlatego warto poinformować pediatrę o tym, że w najbliższej rodzinie występowały jego przypadki. Pozwoli to na jeszcze baczniejszą obserwację dziecka, co może pomóc we wdrożeniu odpowiedniego leczenia.

Rodzaje zeza

Wyróżnia się kilka rodzajów zeza, które nieco się od siebie różnią. Zez zbieżny występuje wtedy, gdy oczy dziecka skierowane są w stronę nosa. Rozbieżny jest sytuacją odwrotną, czyli ma miejsce wtedy, gdy gałki oczne uciekają w stronę skroni. Wyróżnić można także zez pionowy, gdy oczy skierowane są nadmiernie w górę lub w dół. Zez może być zarówno jednostronny, gdy dotyczy tylko jednej gałki, jak i naprzemienny. O tego rodzaju dolegliwości można mówić wtedy, gdy raz zezuje jedno, a innym razem drugie oko.

zez

U niektórych dzieci występuje także zez ukryty, który nie daje żadnych widocznych objawów. Jego zdiagnozowanie możliwe jest dopiero po przeprowadzeniu odpowiednich badań.

W jaki sposób leczy się zeza u dzieci?

Jeżeli przyczyny zeza nie są naturalne i nie wynikają z nierozwiniętych mięśni gałek ocznych, to już nawet u noworodków niezbędne jest wdrożenie leczenia mającego na celu korekcję wzroku. Nie warto zwlekać z wizytą u specjalisty po zaobserwowaniu niepokojących symptomów, gdyż niektóre postaci zeza mogą powodować poważne problemy z widzeniem.

Leczenie zeza zależy głównie od tego, jaka jest jego przyczyna. Najczęściej stosuje się miękkie silikonowe okularki, które pozwalają na przywrócenie prawidłowego ustawienia gałek ocznych. Dobre efekty może przynieść także wykonywanie ćwiczeń, które mogą pomóc w redukcji zeza. Jeśli równowaga mięśniowa gałek ocznych jest poważnie zaburzona, to niekiedy konieczne jest przeprowadzenie operacji. Mimo, iż początkowo zez u noworodków stanowi jedynie problem natury estetycznej, to w przyszłości może skutkować rozwojem poważnych schorzeń. Nie wolno więc go bagatelizować.

Zez u noworodków to zjawisko całkowicie normalne, które powinno z czasem ustąpić. Jeśli jednak problem z prawidłowym ustawieniem oczu nie mija po sześciu miesiącach, to konieczna jest wizyta u okulisty.